Jest rzeczą dziwną, ale pewną — pisze znawca powieści dla służących — że im lepsza literatura, tym gorsze zakończenie powieści. Ta uwaga pozwala nam uzmysłowić sobie odległość i dystans jaki stworzyła literatura nazywana wysoką w stosunku do formy, którą przyjęło prastare ludzkie marzenie o świecie sensownie uporządkowanym, rządzonym przez sprawiedliwość rozumianą jako olśniewający tryumf dobra i totalne pognębienie zła. Skoro nagrodą była ręka królewny, to waleczny i szlachetny bohater zdobywał od razu miłość, władzę oraz powszechne uznanie.
