Stefcia wie, że ma do czynienia z Don Juanem, a pragnie Tristana, toteż stwarza takie warunki, które ewokują jego mit — przeszkodę w formie erotycznej ascezy. Ale nie powinniśmy posądzać Stefci o czyste wyrachowanie, które każe jej:po prostu łowić świetnego męża. Losy Stefci tworzą nowąwersję mitu a ten potrzebuje ofiary i pokuty. W powieści ; powraca znaczący obraz Marii Magdaleny, do której Stefcia ma być uderzająco podobna. I znów stajemy przed kwestią:jaki sens zawiera ta szarada. Co wspólnego ma Stefcia z nawróconą grzesznicą? Jeśli już ktoś powinien sdę nawracać, to, raczej te niezbyt czcigodne kobiety, które nauczyły Waldemara cynizmu, ugruntowały jego pychę jako zdobywcy, który nie musi zbyt długo trudnić się oblężeniem.
