Skłoniło to także Tomasza Burka do wysunięcia i udowodnienia tezy, iż w 1918 roku nie było istotnego przełomu, natomiast rok 1905 stanowi w literaturze polskiej o wiele ważniejszą cezurę jako widoczne wejście w złożoną problematykę literatury XX wieku *. Gnmtowniejsze badania zjawisk literacko-filozoficznych umożliwiły Burkowi ukazanie przejścia od dekadentyzmu do zupełnie nowoczesnej świadomości i poetyki objawiającej się w orientacji ekspresjondstycznej .Wówczas to uświadomiono sobie w pełni rozpad naturalnej struktury świata, ostre procesy dezintegracyjne, osamotnienie jednostki w obliczu obojętności dla jej potrzeb i aspiracji, wyzysk spłeczny, szablanowość, uniformizację, zanik indywidualnych przejawów życia, rozprzestrzenianie się pospolitości i szablonu .
