Twórczość tego wybitnego pisarza, także „ucznia” Henryka Sienkiewicza, a zwłaszcza wspomniana powieść świadczy wymownie, że estetyczne ideały popularnej powieści przenikały literaturę wysoką na jej najwyższych piętrach. Odnosi się wrażenie, iż powieść Choynowskiego dojrzewała w tym samym klimacie kulturowym, co powieści Garmana. Zbieżność czasu, wydarzeń, splot motywu miłości i wojny, szeroka przestrzeń akcji i uroda głównego bohatera, piękno życia skierowane przeciwko rewolucji — wszystko to wskazuje na wspólny rodowód charakteryzowanych utworów. Nic więc dziwnego, że autor projektu scenariusza filmowego według powieści Choynowskiego, Leon Brun, poprzedził zasadniczą akcję projektowanego filmu prologiem nawiązującym wprost do struktury Sienkiewiczowskiej Trylogii.
