Narzuca się tu istotne podobieństwo z architekturą. Polega ono poza wymienioną już koniecznością godzenia wymogów estetycznych z funkcjonalnymi — przede wszystkim na tym, że w przypadku obu tych dziedzin chodzi o komponowanie przestrzeni. Łączy się to również z tym, że impuls twórczy jest stymulowany najczęściej konkretnym, aktualnym „zamówieniem społecznym . Dlatego też scenografia może by traktowana jako szczególny rodzaj sztuki użytkowej, realizującej określony cel. W rzeczywistości scenograf staje przed szeregiem złożonych problemów.