Decyzja ostateczna jest motywowana troską o dobro Izoldy pozbawionej przez związek z Tristanem przywilejów królowej. Izolda, myśli podobnie: „Zali Tristan nie powinien by żyć w pałacu króla, otoczony setką młodzieńców, którzy chodzili by w jego orszaku i służyli by mu, aby się dobić rycerskiego pasa? Czy nie powinien by jeżdżąc po baroniach i dworach szukać sojuszów i przygód? Tymczasem dla mnie prze- pomina całego rycerstwa, wygnany z dworu, ścigany w tym lesie, pędząc to dzikie życie!”.Te wyrzuty jakie czyni sobie Izolda mając na względzie dobro Tristana, powtórzy później Stefcia Rudecka w momencie otrzymania decydującego anonimu, którego autor usiłuje jej zasugerować przeświadczenie, iż małżeństwo z nią będzie degradacją dla jej ukochanego.
