Jest ona pozytywnym składnikiem dramatu; jawi się bowiem nie jako przepaść, lecz jako polegry, na które można wkroczyć lub nie, lecz wkroczywszy weń wraca się stamtąd z innym stanem świadomości nie pr...
Jest ono niewyczerpywalne, ale też właśnie dlatego domaga się odczytywania go wciąż, na nowo, z pominięciem estetycznego stereotypu. Czy oznacza to, że sztuka współczesna wymusza na odbiorcy aż tak w...
Nieodpowiedzialność zamienia się tu w jakość – estetycznie pożądaną, przez którą twory te istnieją i przemawiają do nas rzeczywiście. Oszukiwalibyśmy się jako istoty ludzkie gdybyśmy demonstrow...
Odkrywając proste doświadczenie przyjemności odkrywa innego rodzaju prawdę o sytuacji ludzkiej i inne doświadczenie człowieczeństwa. Tak więc okazuje się, że rejony „wysokiej” kultury nie mają monopo...
Wrażliwość „Kamp”. zakłada wprawdzie aprobatę natury ludzkiej, jest przychylna temu, co ją cieszy, od kiczu różni się jednak tym, że uwzględnia w tej naturze całą jej złożoność — potrzebę nie tylko p...
„Kamp” zaś ze swoją wrażliwością na wszystko „co się nie mieści”, „co przerasta”, co jest „inne jest zaprzeczeniem stereotypu; dlatego przynależy on do rejonu sztuki po prostu, a nie do „sztuki popul...
Świadomość ta zakłada jako możliwy dla sztuki mecha- i nizm „spłaszczenia” wartości i jakości do mniej więcej jednakowego poziomu, w. miejsce nieodłącznego od sztuki procesu różnicowania; jednorodn...
W rezultacie musiałaby być tak .jak „ideał obywatela Szczęścia” narażona na inwektywy Antygony, a to nie wystawiałoby jej dobrego świadectwa. Jako szczególnie ważny problem rysuje się tutaj sprawa sk...
Inaczej znajdziemy się w sytuacji owego Chmczyka z wiersza Ezry Pounda, który śnił, że jest ptakiem, pszczołą i motylem, i nie rozumiał dlaczego miałby się czuć czymś innym. Wprawdzie poeta obdarzył s...
Otóż nie. Zjawiska ,lampowe” witamy wprawdzie błyskawicznym ruchem przyswojenia, ale dla wyrażenia tego faktu sięgamy do zasobu językowego zupełnie innego niż ten, którym operuje klasyczna estetyka....
Czy zasada konieczności dystansu (a więc jeszcze jeden rodzaj powinności) oznacza, że sztuka w ogóle nie może być popularna? Odpowiedź brzmi: może, ale nie jako sztuka popularna, lecz jako popularnoś...
A raczej nie nowy, lecz taki jaki sztuka już niegdyś znała pomagając człowiekowi w trudnym prócesie zakotwiczania się w świecie wciąż od nowa i w stanowieniu w nim sensu.Sytuacja sztuki aktualnej uka...
