Wielki rozziew między elitarną literaturą dla ludzi wykształconych, a tzw. literaturą rynkową stał się faktem.. Wielkiemu kultowi. sztuki elitarnej towarzyszyły cierpienia improdUktywizmu, świadcząc, ze absolutyzacja sztuki wysokiej • była jedynie odreagowaniem, na dylematy kultury tamtych lat i świadectwem niewiary w głębszy sens twórczości elitarnej. Wbrew wzniosłym hasłom epoki, głoszącym kult genialnych artystów i ich dzieł jako najwyższej wartości — niewiara i niepewność losu artysty i przeznaczeń sztuki była istotną treścią modernistycznych nastrojów. Literatura popularna przechodziła stopniowo do zwycięskiej ofensywy. Po latach obraz nowej sytuacji w kulturze czytelniczej stworzył Juliusz Kaden-Bandrowski: „Na wierzchu nosi fular, ozdobę, coś jakby kolorowy szalik apaszowski. Okładkę kolorową ze straszliwym zabójstwem odzianym w kolorowe majtki. Okładkę kolorową z miłością w generalskim mundurze.
