Trudno opisywać wszystkie chwyty, zastosowanie których. umożliwiła owa koncepcja. W-czasie moich późniejszych rozmów reżyser przyznał, że projekt rozwiązania wystroju scenicznego zainspirował go, i stał sdę osią całego przedstawienia. To nie reżyser decydował-o rozmieszczeniu rekwizytów, ale dooingował aktorów do „ogrania” pomysłowo zaprojektowanych elementów dekoracji. Zatem w dużej mierze zasługą, scenografii był rezultat, o którym jeden z krytyków pisał:Publiczność bawi się doskonale, mała, niespełna stuosobowa wi-. dowaiia, znakomity rezonator fredrowskiego humoru przyjmuje pery- nełie młodych jakby to była sztuka współczesna (…)
