Z perspektywy lat można widzieć w Przybyszewskim prekursora tych prądów duchowych, które pojawiają się w literaturze dwudziestego wieku, pisarza grożących współczesnemu człowiekowi „niebezpieczeństw duchowych” . Ale me je* to jedyna perspektywa: Przybyszewski bowiem w naturakstyczno-ekspresjonistycznej manierze’ stylistycznej swoich; powieści może być uznany za prawodawcę tego stylu, który opanował literaturę popularną i literacki kicz- sąsiadujących ze sobą epok i kształtował treści tej literatury. Okazało się, iż głoszona przez autora Confiteor pogarda dla realiów życia i w imię prawdy metafizycznej, tajemniczej i pożądanej — mogła się stać fundamentem literatury tajemnic losu, melodramatu i sprzyjać ucieczce od żyda w wymiar kojących złudzeń.
