I tak Mniszkówna dotarła do źródeł melodramatu, który zbliżając się i do tragedii, i do komedii, sytuuje się niejako pośrodku. Stefcia reprezentując zasadę kobiecości roztropnej, pragnie sojuszu z silnym, władczym i szlachetnym mężczyzną. Pragnie uznania swej autonomicznej wartości marząc o trwałym miłosnym związku oczekuje, by mężczyzna przede wszystkim „rachował się z nią jak z człowiekiem równym”. Ordynat Michorowski posiada wiek z tych zalet, ale największą siłę charakteru i umiejętność kochania zdobywa szukając dróg do połączenia się z kobietą, do której woła .go wielka namiętność.
