Dlatego też najlepsze rezultaty osiągają zespoły niefor- : malne, powstające na zasadzie wspólnych preferencji i kształtującej się w oparciu o nie sympatii. Są to najczęściej tandemy, składające się z reżysera i scenografa, a niekiedy i mu- . zyka; z rzadka obejmujące nawet cały zespół aktorski). Wydaje się, że koncepcja zakładająca programowo spójność składników inscenizacji — w przypadku rzeczywistej ich symbiozy — pozwala, w stopniu większym niż- inne, realizować utopijny postulat autentycznej twórczości wszystkich członków zespołu.
