Odkrywając proste doświadczenie przyjemności odkrywa innego rodzaju prawdę o sytuacji ludzkiej i inne doświadczenie człowieczeństwa. Tak więc okazuje się, że rejony „wysokiej” kultury nie mają monopolu na trafność estetyczną. Odkrywanie dobrego w czymś, co z punktu widzenia reguł estetycznych nie jest poprawne, posiada siłę wyzwalającą: pozwala ujawnić pragnienia, które są tłumione, a które — wyzwolone — nie muszą opowiadać się za kiczem jako sztuką tylko i wyłącznie przyjemności płynącej z łatwej identyfikacji, to znaczy nie muszą prowadzić na manowce, na których sztuka zanika.
