W jej ramach mieści się „plątanina plastikowych wzorów abstrakcyjnych i pokręconych drutów malowanych czainną farbą, butelki po koniaku, zaopatrzone w żarówkę i abażur z frędzlami, koronki z polichlorku winylu…” .Przedmioty użytkowe nabierają szczególnej wymowy, gdy zostają rozpatrzone we wzajemnych układach, stanowiących odbicie struktury rodzinnej i społecznej danej epoki.Biorąc za przykład wnętrze mieszkalne, dostrzega się wyraźną różnicę między układem przedmiotowym, określanym jako tradycyjny, a układem przedmiotowym uznanym za nowoczesny.Układ przedmiotowy tradycyjny stanowi charakterystyczny przejaw jednofunkcjonalmości i integracji.
