W każdej epoce inaczej kształtuje się pojęcie atrakcyjności; jest ono bowiem zależne od całego splotu warunków ludzkiej egzystencji. Przedmioty, ocenione niegdyś jako nęcące, pociągające, interesujące — mogą dzisiaj bądź zachować te wartości, bądź je utracić; mogą je także odzyskać na nowo. Z ‘kolei przedmioty o formach nowych mogą być w pełni zaakceptowane, mogą być jednak nie zauważone, a nawet całkowicie odrzucane. W XIX i XX wieku zespół cech i właściwości estetycznych przedmiotów użytkowych, ocenianych w sposób: dodatni, ulegał różnorodnym fluktuacjom. Przykładem może być sto- stimek do ornamentu i imitacji.W XIX wieku skłonność do dekoracji była ogromna. Dekorowano dosłownie wszystko, przy czym ornament nie wynikał bynajmniej z formy przedmiotu, a często pozostawał w niezgodzie z jego funkcją.
