Zamysł tych rozważań zrodził się z obserwacji codziennej praktyki twórców teataru, z rozmów z nimi, oraz z porównywania własnych ocen osiąganych przez nich rezultatów, Z reakcjami innych na tworzoną sztukę — w tym szczególnie z recenzjami zawodowych, a nie zawsze „fachowych krytyków. Spośród wszystkich twórców teatru rola scenografa wydaje się najbardziej niewdzięczna. Nie tylko w porównaniu z aktorem nagradzanym natychmiast najczęściej spontaniczną reakcją widzów, czy też zdobywającym stałą popularność; lub z reżyserem, traktowanym jako właściwy twórca spektaklu.
